Wyposażony w scenę typu elżbietańskiego i podobny do licznych teatrów angielskich epoki elżbietańskiej służył zarówno do ćwiczeń i zawodów szermierczych, jak i do wystawiania przedstawień. Do gdańskiego teatru przyjeżdżali regularnie m.in. wędrowni aktorzy, by wystawiać w Gdańsku sztuki angielskich dramaturgów – a wśród nich Szekspira.

Autorem projektu obecnego teatru jest włoski architekt Renato Rizzi, który jasne, drewniane wnętrze budynku umieścił w ciemnej ceglanej bryle, która symbolizuje szkatułę z otwieranym wiekiem-dachem.

Teatr ma kubaturę ponad 53 tys. m³, powierzchnię całkowitą ponad 12 tys. m², użytkową prawie 8 tys. m². W budynku zastosowano takie rozwiązania techniczne, jak ruchomy system zapadni sceny i widowni. Wnętrze Sali Głównej teatru jest rekonstrukcją dawnego gdańskiego teatru elżbietańskiego, ale jest adaptowalne – możliwe jest uzyskanie różnych typów scen: nie tylko elżbietańskiej (wysuniętą w kierunku widowni, gdzie publiczność na parterze stoi wokół sceny), ale też klasycznej włoskiej, sceny-areny i innych. Otwierany w 3 minuty dach umożliwia wystawianie spektakli przy świetle dziennym pod gołym niebem w duchu renesansowej tradycji.

Teatr może pomieścić do 600 osób (przy ustawieniu teatralnym) lub do 1000 osób (przy ustawieniu koncertowym).

Obecny teatr otwarto we wrześniu 2014 roku.